W dniu 16 września 2022 roku Sąd Okręgowy w Warszawie, XXVIII Wydział Cywilny, SSR del. Maciej Wójcicki w sprawie o sygn. XXVIII C 4724/21, rozpoznał sprawę z powództwa naszych Klientów przeciwko RBI AG z siedzibą w Wiedniu i po przesłuchaniu Powodów od razu wydał wyrok, w którym:
🟢 ustalił, że Umowa kredytu indeksowanego kursem CHF zawarta przez naszych Klientów w 2008 jest nieważna,
🟢 zasądził od RBI AG z siedzibą w Wiedniu łącznie kwoty: 75.874,69 PLN i 27.517,06 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za czas opóźnienia od dnia 21 stycznia 2021 roku (doręczenie odpisu pozwu),
🟢 obciążył RBI AG z siedzibą w Wiedniu kosztami procesu w całości.
Pozew w tej sprawie został złożony w 24 sierpnia 2020 roku. Pierwotnie sprawa trafiła do referatu SSR del. Agnieszki Wlekły – Pietrzak i została zarejestrowana w XXV Wydziale Cywilnym pod sygn. akt XXV C 2921/20. W 2021 roku nastąpiła zmiana sędziego i po przekazaniu jej do XXVIII Wydziału Cywilnego do sprawy został przydzielony SSR del. Maciej Wójcicki. Nowa sygn. akt – XXVIII C 4724/21.
W dniu 16 września 2022 roku odbyła się pierwsza rozprawa w tej sprawie i jak się okazało ostatnia w I instancji. Sąd przesłuchał Powoda. Powódka potwierdziła jego zeznania. Sąd pouczył oboje kredytobiorców o skutkach nieważności Umowy kredytu.
Co ciekawe, w kredytowanej nieruchomości Powód kilka lat po zawarciu Umowy kredytu zarejestrował działalność gospodarczą, którą musiał otworzyć ze względu na sposób rozliczania z pracodawcą. Po 11 latach od zawarcia Umowy kredytu Powodowie wyprowadzili się, a nieruchomość została wynajęta. W związku z tym pełnomocnik banku złożył na rozprawie wniosek o zwrócenie się do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego o przedłożenie stosownej dokumentacji skarbowej. Pan Sędzia zapytał pełnomocnika Banku, czy jest z Urzędu Skarbowego i wskazał, że zupełnie nie rozumie tych wniosków, bo nawet jeżeli Powodowie wynajęli nieruchomość po wielu latach od zawarcia Umowy kredytu, to nie ma to znaczenia dla oceny ich roszczeń i że skoro Bank może zarabiać to kredytobiorcy również. Wniosek oczywiście oddalony z wielkim hukiem 👏👏👏
Po mowach końcowych Sąd zamknął rozprawę i po kilkunastu minutach przerwy od razu wydał wyrok.
Sąd wskazał, że bez żadnych wątpliwości powództwo w zakresie żądania ustalenia nieważności Umowy kredytu zasługiwało na uwzględnienie. Sąd podkreślił, że tylko wyrok ustalający w sentencji nieważność Umowy kredytu pozwoli Powodom na skuteczne wykreślenie hipoteki Banku. Jego zdaniem referendarz w księgach wieczystych w oparciu o taki wyrok wykreśli ustanowione zabezpieczenie hipoteczne.
Kluczowe jest, że Sąd uznał, że Umowa kredytu zawarta przez naszych Mocodawców jest BEZWZGLĘDNIE NIEWAŻNA. Przede wszystkim ze względu na fakt, iż nie doszło do określenia wysokości świadczenia. Zdaniem Sądu w treści Umowy kredytu w żaden sposób nie została sprecyzowana wysokość świadczenia w walucie obcej. Brak jest też zapisów dot. sposobu ustalania kursu CHF do wypłaty i spłaty kredytu. W ocenie Sądu Umowa Powodów jest także sprzeczna z art. 69 ustawy Prawo bankowe. Tutaj Sąd powołał się na sytuację, w której Powodowie mieliby spłacić kredyt tego samego dnia, w którym został on uruchomiony. Nasi Klienci musieliby wówczas oddać Bankowi znacznie wyższą kwotę, mimo, że faktycznie z kredytu by nie skorzystali. Byłoby to efektem stosowania przez Bank dwóch różnych kursów – kupna i sprzedaży. Tymczasem zgodnie z definicją zobowiązania w postaci kredytu, która jest zawarta w art. 69 ustawy Prawo bankowe, bank poprzez kredyt oddaje kredytobiorcy do dyspozycji konkretną kwotę i tą konkretną kwotę należy oddać wraz z odsetkami i innymi należnościami. Zatem kwota kapitału kredytu, który jest wypłacany, powinna być taka sama jak kwota kapitału zwracanego (1:1). Natomiast w przypadku Umowy kredytu zawartej przez Powodów do zwrotu jest przedstawiana przez pozwany Bank zupełnie inna kwota.
Ponadto, Sąd podkreślił, że Umowa naszych Mocodawców jest nieważna z tego powodu, że zawiera klauzule niedozwolone, po których usunięciu w Umowie jest luka niedająca się naprawić, co skutkuje jej nieważnością. Sędzia uznał, że wszystkie postanowienia kursowe są abuzywne, dotyczą świadczenia głównego, i kształtują prawa i obowiązki kredytobiorców w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami oraz naruszają zasady współżycia społecznego.
Wyrok jest nieprawomocny.
#wyrokiwsprawachfrankowych #pzadwokaci
