PRAWOMOCNY WYROK W SPORZE Z BANKIEM MILLENNIUM S.A. ❗️❗️❗️❗️❗️ SĄD ZASĄDZA ODSETKI ZA OPÓŹNIENIE I NIE UWZGLĘDNIA ZARZUTU ZATRZYMANIA 🔥 🔥 🔥

W dniu 1 grudnia 2023 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie, V Wydział Cywilny, SSA Robert Obrębski, w sprawie z powództwa naszych Klientów przeciwko Bankowi Millennium S.A., sygn. akt V ACa 905/22, wydał PRAWOMOCNY WYROK, w którym w całości oddalił apelację Banku Millennium S.A. i zasądził na rzecz kredytobiorców koszty procesu w wysokości 8.100,00 PLN wraz z odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia w przedmiocie kosztów do dnia zapłaty.

Oznacza to, że wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie, XXVIII Wydział Cywilny, SSO Aleksandra Błażejewska – Leoniak, wydany w sprawie o sygn. akt XXVIII C 4607/21, w którym Sąd I instancji:

👉 ustalił, że umowa kredytu indeksowanego kursem CHF z 2006 roku jest NIEWAŻNA,
👉 zasądził od Banku Millennium S.A. na rzecz naszych Klientów zwrot kwoty 40.631,22 PLN oraz 18.891,37 CHF wraz z odsetkami liczonymi od dnia doręczenia odpisu pozwu do banku,
👉 zasądził od Banku Millennium S.A. na rzecz naszych Klientów zwrot kosztów procesu w całości,

JEST PRAWOMOCNY 🔥 🔥 🔥

SĄD APELACYJNY NIE UWZGLĘDNIŁ ZARZUTU ZATRZYMANIA PODNIESIONEGO PRZEZ BANK. ODSETKI ZA OPÓŹNIENIE ZASĄDZONE PO 14 DNIACH OD DORĘCZENIA ODPISU POZWU DO BANKU.

A teraz ciekawostki:

📍Postępowanie dotyczyło umowy kredytu indeksowanego kursem CHF z 2006 roku,
📍Sprawa w I instancji trwała 11 miesięcy. Pozew wpłynął do Sądu w lutym 2021 roku, ale do tej sędzi pod koniec kwietnia 2021 roku,
📍 W sprawie przed Sądem I instancji odbyła się jedna rozprawa, podczas której zostali przesłuchani Powodowie,
📍 W II instancji odbyła się również jedna rozprawa, po której Sąd od razu wydał wyrok,
📍 Akta sprawy wraz z apelacją Banku Millennium S.A. wpłynęły do Sądu Apelacyjnego w Warszawie w dniu 11 lipca 2022 roku.

Tak to powinno wyglądać 💪💪💪

Sąd Apelacyjny w Warszawie podczas ustnych motywów rozstrzygnięcia w szerokim zakresie odniósł się także do wrześniowych wyroków Sądu Najwyższego i stwierdził: „Oczy otwieram i uwierzyć nie mogę, że coś takiego można wyczytać z orzeczeń SN”. Nie można uzupełniać umowy, a jeżeli już to zwyczaje w realiach bankowych polegały na stosowaniu kursów z tabel bankowych. Praktyka nie odnosiła się wówczas do stosowania kursu NBP. Nie jest to zwyczaj ani żadna praktyka. To są założenia pozaprawne Sądu Najwyższego, ale to nie daje się prawnie obronić.

Sąd Apelacyjny opiera się tendencjom Sądu Najwyższego, który jest „zadziwiająco rozbieżny”. Sąd Apelacyjny uznaje umowę za sprzeczną z prawem, gdyż w ramach tej umowy kredyt jest indeksowany kursem kupna i sprzedaży z tabeli banku, które to kursy są zależne od banku. Elementy ekonomiczne nie są oceniane przez sąd, sąd ocenia prawo i uważa, że umowa jest niezgodna z przepisami prawa. Bank samodzielnie ustalał, jaka jest kwota bazowa kredytu (saldo) i potem same raty w walucie PLN. Tyle lat wykonywania umowy bank narzuca wysokość raty – Sąd Apelacyjny tego absolutnie nie akceptuje. Są granice swobody umów, ale ta konstrukcja, mimo że funkcjonowała w setkach tysięcy umów, jest wadliwa. Bank drugoplanowo traktował swoich klientów i to jest nie do zaakceptowania na dłuższą metę. Nie jest istotne, jak bank ustalał kursy, oceniamy umowę na datę jej zawarcia, a nie sposób jej wykonywania. Co więcej, nie uzgodniono z Powodami indywidulnie warunków umowy, szablon, a Sąd Apelacyjny po raz setny widzi taki dokument. Sąd wskazał ponadto, że doszło do naruszenia dobrych obyczajów i standardów informacyjnych. Bank powinien zaprezentować Powodom kredyt przy maksymalnie niekorzystnej zmianie kursu CHF, również wizualnie. Przekonywanie klienta, że kurs jest stabilny nie spełnia standardów. Także ryzyko walutowe w całości zostało przerzucone na konsumenta, który ponosił wszelkie obciążenia z tytułu zmiany kursu CHF – to nie jest do zaakceptowania przez Sąd Apelacyjny. Również tzw. Ustawa antyspreadowa nic nie dała, bo sama konstrukcja umowy pozostała.

Sąd Apelacyjny w tym składzie uważa, że jest rażący wypadek naruszenia zasady swobody umów i że umowa jest nieważna z uwagi na naruszenie art. 353¹ k.c., a także art. 69 ustawy Prawo bankowe.

Sąd Apelacyjny wskazał, że nie ma akceptacji dla tezy, że sankcja bezskuteczności zawieszonej wypiera nieważność umowy kredytu.

Piękne uzasadnienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie👏 👏 👏

Wyrok jest PRAWOMOCNY i WYKONALNY.

#pzadwokaci #wyrokiwsprawachfrankowych