Informujemy, że Sąd Okręgowy w Warszawie, II Wydział Cywilny, SSR del. Anna Kiełek, w dniu 30 czerwca 2021 roku wydał wyrok w sprawie z powództwa naszej Klientki przeciwko Bankowi Millennium S.A. z siedzibą w Warszawie, w którym:
- ustalił, że umowa kredytu indeksowanego kursem CHF z 2007 roku jest nieważna,
- zasądził na rzecz Powódki: 63.996,69 PLN oraz 26.904,28 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za czas opóźnienia,
- obciążył Bank Millennium S.A. kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego, w całości (11.817,00 PLN).
W ustnych motywach rozstrzygnięcia SSR del. Anna Kiełek wskazała, że:
📌 Powódka posiada interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c. w zakresie żądania ustalenia nieważności umowy kredytu, albowiem takie rozstrzygnięcie pozwoli uniknąć sporów między nią a bankiem w przyszłości i usunie istniejący obecnie stan niepewności co do treści stosunku prawnego wynikającego z umowy.
📌 Osią sporu są klauzule indeksacyjne, które jej zdaniem same w sobie nie są sprzeczne z przepisami dot. umowy kredytu, ale w tym przypadku mechanizm indeksacji nie został indywidualnie uzgodniony z Powódką i rażąco naruszył jej interesy jako konsumenta.
📌 Abuzywność klauzul indeksacyjnych prowadzi do nieważności umowy kredytu, ponieważ klauzule określają główne świadczenia stron i w efekcie ich usunięcia umowy kredytu nie można dalej wykonywać.
📌 Wpływ konsumenta na treść umowy musi mieć realny charakter. Teoretyczna możliwość złożenia wniosku o modyfikację zapisów umownych nie jest przejawem negocjacji. Także fakt wyboru danej oferty nie banku nie jest równoznaczny z negocjowaniem umowy.
📌 Zwrotowi podlegają wszystkie wpłacone do banku przez Powódkę raty kapitałowo – odsetkowe.
📌 CO CIEKAWE – Sędzia uznała, że bez roszczenia o ustalenie nie można dochodzić roszczenia o zapłatę i wówczas powództwo byłoby oddalone w całości. Jej zdaniem roszczenie o zapłatę materializuje się w momencie ustalenia nieważności umowy kredytu. Nie wiemy, czy wynika to z nieścisłości ustnych motywów, czy jest to docelowy pogląd. Choć nie do końca ten pogląd popieramy, to po raz kolejny zaznaczamy, jak ważne jest składanie również roszczenia o ustalenie, a nie tylko o zapłatę.
Pozew z listopada 2019 roku (wcześniej sprawa była w referacie SSR del. Kamili Spalińskiej).
Sygn. akt: II C 3092/20.
Wyrok jest nieprawomocny.
